BMI jest jednym z najsłynniejszych i najbardziej uniwersalnych wskaźników ludzkich ciał. Dzięki dosyć szerokiemu zakresowi poszczególnych norm, może być on użyteczny dla dużej części populacji. Niestety, jak każdy algorytm ma swoje wady i zalety. Jego największą zaletą jest prostota – wskaźnik wykorzystuje wzrost i wagę, oraz rozgranicza dwa wzory dla obu płci (ze względu na różną zawartość tkanki mięśniowej i tłuszczowej w przypadku kobiet i mężczyzn).
BMI dla mężczyzn bierze pod uwagę fakt, że organizm męski powinien posiadać zdecydowanie więcej tkanki tłuszczowej, która jest objętościowo mniejsza niż tkanka tłuszczowa. Dodatkowo wskaźnik BMI pokazuje nam przedział, który dużo mówi o naszym zdrowiu: wychudzenie, niedowaga, waga prawidłowa, nadwaga lub otyłość, z czego ostatnia z wartości podzielona jest na otyłość I stopnia, II stopnia oraz otyłość kliniczną, która może być rozpatrywana w przypadku operacji zmniejszenia żołądka. Uniwersalność wskaźnika BMI jest jednak równocześnie jego wadą. Niestety, sportowcy oraz osoby o skrajnych budowach – bardzo mocnych lub bardzo drobnych – mogą nie wpasować się w tradycyjne ustalenia wskaźnika.